«Արտասահմանից ֆինանսավորվող եվրոթատրոն. անընդհատ փորձում են հայ ժողովրդին խաբել, փափուկ բարձ դնել նրա գլխի տակ». «Փաստ»

«Փաստ» օրաթերթը գրում է.

Հայաստանի Հանրապետության շուրջ կրքեր են եռում: Միջազգային դերակատարների, հարևանների ու ոչ հարևանների դիտակետում «Զանգեզուրի միջանցքի» հնարավոր գործարկումն է: Քննարկումներ, հանդիպումներ՝ առանց Հայաստանի իշխանությունների: Կողմերից յուրաքանչյուրն ունի սեփական շահն ու նաև մտահոգությունը, իսկ մեր երկրի իշխանությունների հրապարակային խոսքից երբեմն չես էլ հասկանում՝ նրանք կո՞ղմ են, որ միջանցքը գործարկվի, թե՞ ոչ: Սթենֆորդի համալսարանի քաղաքագիտության դոկտոր Արթուր Խաչիկյանն ասում է՝ այս իշխանություններն իրենց նույն կերպ են պահում Սյունիքի միջանցքի հարցում, ինչպես պահում էին Ղարաբաղի հարցում:

«Նրանք անընդհատ խաբում են, ոչ մի բան չեն ասում կամ սուտ են ասում, հետո սկսում են միմյանց հակասել, հետո ժամանակ է անցնում, տեսնում ենք, որ դժբախտություն բերեցին մեր գլխին: Այ, այդ նույն ձևով կորցրեցինք Ղարաբաղը: Էլի մեզ խաբում էին, իրենց կոչում էին դեմոկրատական, թավշյա կառավարություն, հետո պարզվեց, որ այդ ամեն ինչը սուտ էր: Հիմա նույն ձևով իրենց պահում են այս հարցում: Չենք հասկանում, թե ինչի մասին են խոսում, ինչ առաջարկներ կան, ճշմարտությունը չեն ասում: Վերջերս խոսում էին մասնավոր ընկերության հետ պայմանագիր կնքելու մասին: Եթե այդ պայմանագիրը կնքում են նաև Ադրբեջանի մասնակցությամբ, դա նշանակում է, որ կորցնում ենք մեր ինքնիշխանությունը այդ միջանցքում: Այնտեղ կա Իրանը, որ չի ցանկանում թույլ տալ, որ որևէ միջանցք բացվի, կա Ռուսաստանը, որն ուզում է այն իր վերահսկողության տակ լինի, նա հիմա հիանալի հարաբերություններ ունի Ադրբեջանի հետ: Եվ կա Արևմուտքը, որն ուզում է՝ Ռուսաստանը, Իրանը դուրս գան այնտեղից, և դա լինի Ադրբեջանի և Թուրքիայի վերահսկողության տակ: Այդ բոլոր լուծումները, բացի Իրանից, կարող են դառնալ Հայաստանի վերջը: Եթե այնտեղ մտնում է ինչ-որ մասնավոր ընկերություն, որը զեկուցելու, ենթարկվելու է Ադրբեջանին, դա նշանակում է, որ այնտեղ կամաց-կամաց հաստատվելու է Ադրբեջանի ներկայությունը, Թուրքիայի և Ադրբեջանի ուժեր են մտնելու այնտեղ, ադրբեջանցիներ, և շատ արագ ինչ-որ պատրվակ կստեղծվի, որ Սյունիքը մեր ձեռքից վերցնեն: Դրա մասին խոսում է նաև Թուրքիայի երկաթուղային տրանսպորտի նախարարը, որն ասաց՝ մեր նպատակն է Ղարսով և Սյունիքով միացնել Ադրբեջանն ու Թուրքիան»,-«Փաստի» հետ զրույցում ասում է Խաչիկյանը:

Ի տարբերություն «Զանգեզուրյան միջանցքի», Հայաստանի իշխանությունները հաստատակամ են մեկ հարցում՝ պատրաստ են օր առաջ ստորագրել «Խաղաղության պայմանագիրը»: Ո՞րն է այս շտապողականության պատճառը: «Նրանք տապալվեցին թե՛ իրենց արտաքին քաղաքականության, թե՛ պատերազմ վարելու մեջ: Այն փաստը, որ ուզում են «Խաղաղության պայմանագիր» ստորագրել, ոչինչ չի նշանակում: Նախ՝ ցանկանում էին անընդհատ զիջումներ անելով՝ Ալիևին բերել խաղաղության, դա չստացվեց: Տեսնում ենք, որ իր պահանջները չեն վերջանում: Շատ երկար պլան ունի, թե ինչպես է Հայաստանը նսեմացնելու և ոչնչացնելու: Պահանջների երկար ցուցակ ունի, կանգ չի առնելու, իսկ նրանք ասում էին, որ զիջելով կգանք խաղաղության, դա սուտ էր: «Խաղաղության պայմանագիրը» մեզ ոչնչից չի պաշտպանի, կարող են ստորագրել այն, հետո պատրվակ գտնել ու խախտել, ինչպես Նոյեմբերի 9-ի պայմանագիրը: Երևի ճնշման տակ են Արևմուտքի կողմից, որ ինչքան հնարավոր է՝ շուտ ստորագրեն այդ պայմանագիրը, որպեսզի Ռուսաստանը դուրս գա Կովկասից:

Հետո էլ ասեն, որ ռուսական զորքը մեզ այստեղ պետք չի, քանի որ արդեն խաղաղ ապրում ենք:Արևմուտքն իրենց ճնշում է, քանի որ նրա համար մենք որևէ նշանակություն չունենք, նրանց նպատակն է Ռուսաստանը դուրս հանել Կովկասից: Հնարավոր է, որ ուզում են՝ որքան հնարավոր է՝ շուտ կնքել այդ «Խաղաղության պայմանագիրը», որ հետո ժողովրդին ասեն՝ ամեն ինչ հանձնեցինք, տապալեցինք, բայց խաղաղություն ունենք, հիմա կարող ենք զբաղվել ճաշկերույթներով ու հեծանիվ քշելով: Մարդկանց որոշ մասը դրան հավատում է, որ կարող ենք զբաղվել մեր ամենօրյա կյանքով, և ինչ-որ ձևով Թուրքիան և Ադրբեջանը հետ կքաշվեն մեզանից: Բայց նման բան չի լինի, դա հսկայական փիառ ակցիա է, որը ֆինանսավորվում է Արևմուտքից, այնտեղից հրամաններ են տալիս, թե ինչպես հայ ժողովրդին անընդհատ խաբել, փափուկ բարձ դնել նրա գլխի տակ և ասել, որ խաղաղ կապրենք: Խաղաղ չենք ապրելու, քանի որ մեր թշնամիները հզորանում են, իսկ իրենց ախորժակն աճում է»,-նշում է մեր զրուցակիցը:

«Խաղաղության պայմանագիրը» պարոն Խաչիկյանը հերթական կապիտուլյացիա է համարում: «Սա շարունակվող կապիտուլ յացիա է: Ունեինք Նոյեմբերի 9-ի պայմանագիրը, որն առաջինը խախտեցինք: Մեր երկրի ղեկավարը գնաց Պրահա, հանձնեց Ղարաբաղը, խախտեց այդ պայմանագիրը: Կային Մինսկի պայմանագրեր, հիմա ոչ ոք չի հիշում, թե դա ինչ էր, դրանք էլ խախտվեցին: Պայմանագրերն անընդհատ կնքվում և խախտվում են: Կարևորը ուժերի բալանսն է, մեր ուժային բալանսը չենք վերականգնում, մեր դիվանագիտությունը չենք շտկում Իրանի հետ, ստրատեգիական համագործակցության չենք դիմում, քանի որ Արևմուտքն արգելում է դա անել: Ռուսաստանը վաղուց արդեն մեր դաշնակիցը չէ, մեր թշնամին է դարձել: Տապալեցինք մեր արտաքին քաղաքականությունը, վերջին վեց տարվա քաղաքականությունը բացարձակ ձախողված քաղաքականություն է: Մի բան, որն այս խմբի մոտ լավ է ստացվում, անընդհատ արդարացումներ գտնելն ու մեր ժողովրդին մանիպուլացնելն է, ասել, որ ուտել-խմելով՝ թուրքերից կպրծնենք: Նման բան չի լինելու»,-ընդգծում է նա:

Այս բոլոր բանակցությունների ու քննարկումների ֆոնին մշտապես բարձրաձայնվում է Բաքվում պահվող մեր ռազմագերիների ու անհիմն մեղադրանքներով ազատազրկված քաղաքացիների, Արցախի ռազմաքաղաքական ղեկավարության՝ հայրենիք վերադարձի հարցը: Մինչ բարձրաձայնվում է այն մասին, որ COP29 գագաթաժողովը հրաշալի առիթ էր այս մասին խոսելու, Հայաստանի իշխանություններն ասում են՝ այս ուղղությամբ կատարում են աշխատանքներ, որոնք այս փուլում անտեսանելի են հանրության համար: «Իշխանության որևէ քայլ, որևէ աշխատանք չեմ տեսնում այս ուղղությամբ: Հրապարակայնորեն չեն խոսում այս մասին, չեն պահանջում, որ Ադրբեջանը կատարի իր պարտականությունները: Խախտել են Նոյեմբերի 9-ի պայմանագիրն իրենց ապիկար քաղաքականության հետևանքով: Ո՛չ հետ բերեցինք մեր գերիներին, ո՛չ Արցախում հայություն մնաց, ո՛չ էլ հույս մնաց, որ ապագայում նրանք ինչ-որ կարգավիճակ կունենան: Գնացին Պրահա և քանդեցին ամեն ինչ՝ դուրս գալով Նոյեմբերի 9-ի պայմանագրից: Հիմա փորձում են արդարացումներ գտնել»,-հավելում է Սթենֆորդի համալսարանի քաղաքագիտության դոկտորը:

Արևմուտքի ուղին բռնած Հայաստանի իշխանություններն այժմ փորձում են հարաբերություններ կառուցել բոլոր ուղղություններով և կրկին մղվում են դեպի Ռուսաստան: «Ասում էինք, որ պետք է հավասարակշիռ քաղաքականություն վարել, պետք է պրոֆեսիոնալ կադրեր բերել, նրանք դա չունեն: Կարծում են՝ գոռգոռոցներով, փիառ ակցիաներով, թատրոնով, կաթսա խփելով՝ կարող են ինչ-որ բան աշխարհում փոխել: Նրանք տապալվեցին, Ռուսաստանի հետ ամեն ինչ քանդեցին, Արևմուտքից որևէ ռեալ բան չստացան, ինչ-որ ծիծաղելի ԲՏՌ-ներ՝ ապակուց, և ինչ-որ գեղեցիկ խոստումներ, իսկ Ռուսաստանին կորցրեցինք: Ընկան երկու աթոռի մեջտեղը: Հիմա փորձում են ներողություն խնդրելով, չորեքթաթ հետ գնալ Ռուսաստանի մոտ: Ռուսաստանն էլ գիտի այս մարդկանց տեսակը, մեզ տալու է ինչ-որ երրորդական նշանակություն Ալիևից ու Էրդողանից հետո, ասելու են՝ նստեք ձեր տեղը, կասենք, թե ձեր ապագան ոնց ենք որոշել: Սա կատաստրոֆիկ արտաքին քաղաքականություն էր, սրա մասին խոսել էինք, բայց մեզ ոչ ոք չէր լսում:

Դրա փոխարեն տասնյակ միլիոնավոր դոլարներ, արդեն 110 մլն դոլար միայն մեկ աղբյուրից տրվում է այս քարոզիչներին, որոնք զբաղված են եվրոթատրոնով: Մեր ժողովրդին համոզում են, որ Եվրոպայից ինչ-որ հրաշք կլինի, երկնքից սպիտակ ձի կիջնի՝ վրան Փելոսին, Մակրոնը, եվրադիտորդները, Փարիզի քաղաքապետը, Կանադայի ինչ-որ ներկայացուցիչ: Այդ քարոզիչները զբաղված են ամենօրյա մանիպուլյացիայով, մեր ժողովրդի խելքը լվանալով: Որևէ կոնկրետ հետևանք դա չունեցավ: Վեց տարի Արևմուտքը մեզ ո՛չ լուրջ զենք տվեց, ո՛չ երաշխավորեց մեր տարածքը, ո՛չ պատժամիջոցներ ընդունեց Ադրբեջանի դեմ, ո՛չ ՆԱՏՕ-ի անդամակցություն առաջարկեց, ո՛չ ռազմական բազա, ոչ մի բան: Սա ուղղակի կատակերգություն է, որը ֆինանսավորվում է արտասահմանից, և ցավոք, մեր ժողովրդի մեջ մարդիկ են լինում, ովքեր այդ եվրոդոլարների դիմաց պատրաստ են կատակերգությունը շարունակել և մեզ անընդհատ խաբել»,-եզրափակում է Արթուր Խաչիկյանը:

Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում

Оставьте комментарий